Jak smoczyca ze Shreka.

Wena spłynęła na mnie jak syrop klonowy na naleśnik w Ameryce. Może dlatego, że znowu jestem chora. Tak, to na pewno dlatego.

Ale nie przedłużając: zastanawialiście się po co wynaleziono makijaż?

Mój kolega Patryk utrzymuje, iż żadna kobieta nie powinna się malować, albowiem bez tapety absolutnie każda, bez wyjątku, wygląda lepiej.

Mam wrażenie, że nie dotarł do ostatniego kręgu wtajemniczenia.

Prawda bywa brutalna i tak jest również w tym przypadku - zdecydowana większość płci pięknej w makijażu wygląda po prostu korzystniej.

Możecie się drodzy panowie łudzić, że rano wasza ukochana będzie emanować subtelnym kobiecym pięknem... Albo od razu przyznajcie, że po wstaniu z łóżka większość osób mogłaby dostać rolę u George'a Romero.

Istnieją wszakże jeszcze inne prawdy ludowe: ładnemu we wszystkim ładnie, a szkaradzie niewiele pomoże, choćby nie wiem jak się starała.

Ale nawet szkarada wygląda korzystniej, kiedy przykryje trądzik korektorem.

Osobiście znam sporo osób, które się nie malują i wyglądają dobrze, ale równie pokaźne grono nie używające kosmetyków może się poszczycić trupio bladą twarzą nakrapianą krostami i podkrążonymi oczyma.

To tytułem wstępu. Ale najważniejsze pytanie brzmi: czy to normalne, że jedynym zainteresowaniem dziewczyny/kobiety jest makijaż i ubiór?

Swego czasu doznałam szoku związanego z Simone Simons, wokalistką Epici, na której bloga nieopatrznie weszłam. Zalał mnie potok kosmetyków, makijażów, sesji zdjęciowych i chyba kilka fotek z koalą dla różnorodności.

Muszę przyznać, że uwielbiam urodę tej kobiety. Jest śliczna, głos ma powalający, ale... Oczekiwałabym od niej troszeczkę więcej. Czy ktoś śpiewający teksty o tematyce religijności, duchowości, historii mówi jedynie o swoich włosach, ubiorze, produktach kosmetycznych i modowych eventach?

Nie dziwię się, że przez część ludzi postrzegana jest jako płytka lala, zapatrzona w siebie i materialistyczna. Wchodząc na jej bloga, możemy mieć wrażenie, że głównie interesuje ją rodzaj i długość kiecki, jaką ma włożyć, niż doskonalenie głosu, zespół, czy w ogóle zainteresowanie innymi dziedzinami życia. Spotyka swoje równie jednotematyczne koleżanki, maluje piękne skądinąd oczy i to jej wystarcza do egzystencji.

Jeśli jeździ na wycieczki do innych krajów, to nie odwiedza żadnym miejsc związanych z kulturą, tylko łazi po knajpach i robi zdjęcia w różnych zestawach ubraniowych.

Być może rzeczywistość jest inna, ale taką prawdę o Simone pokazuje jej blog, który możecie znaleźć tutaj

Na szczęście weszłam na jej profil przez fejsa koleżanki i trochę mi ulżyło, niemniej nie bardzo rozumiem sensu dzielenia się każdym ubraniem i każdym makijażem z innymi, jak to czynią autorzy blogów lajfstajlowych. Można dbać o siebie, ale bez przesady.