Dieta: co jecie i w co się pakujecie

Sporo się namnożyło porad w internecie. Najwięcej chyba na tematy mody i urody, a także, oczywiście, diety. Któż z nas nie chciałby być szczupły, lekki, bez cellulitu... Zapewne większość. W dzisiejszych czasach kanony urodowe są takie, a nie inne. Inne niż w czasach Rubensa. Nie będę się rozwodzić nad tym, czy są dobre, czy nie, bo świata nie zmienię, ale jedno jest pewne: to co piękne musi być szczupłe.

Oczywiście, że najważniejsze to dobrze czuć się we własnym ciele i nawet osoby z nadwagą mogą czuć się szczęśliwe i piękne. Nie ma według mnie jedynego oficjalnego kanonu: ktoś ma szczuplejszą figurę, inny jest trochę przy kości, różnimy się budową ciała itd, ale to nie zmienia faktu, że wszystko wokół wywiera na nas presję szczupłego ciała. Z jednej strony to dobrze, bo rzeczywiście nadmierne ilości ciała nie są ani estetyczne, ani zdrowe, jednakże sposoby, w jaki np. media promują szczupłość, a raczej chudość są dla mnie nie do przyjęcia.

Co innego przecież jest być zadbanym, wysportowanym i zdrowym, a co innego wychudzonym.

Kiedy patrzę na Anję Rubik przed oczyma staje mi wieszak w moim przedpokoju. Naprawdę, czy to ma być piękna kobieta, pożądana prze mężczyzn, cud modelka? Takie wychudzone chuchro z kośćmi policzkowymi niemal przebijającymi skórę? Kiedy na nią spoglądam mam wrażenie, że zaraz się złamie, a jej kończyny przywodzą na myśl pająka. Czy naprawdę komukolwiek się to podoba?

Anja na pewno byłaby piękną kobietą, gdyby ciut przytyła, to mówię ja, Mańka.

Niestety, projektanci, modowe guru i tym podobni osobnicy myślą inaczej. Na pewno szczupłe nogi dobrze wyglądają w rurkach, ale dobrze by było, gdyby te nogi wyglądałyby równie pozytywnie po ich zdjęciu. Tak nie jest, bo przekroczona została granica chudości. Skoro nogi składają się z samych kości, powleczonych skórą, jak mogą być piękne? Studenci medycyny śmiało mogliby się na niektórych modelkach uczyć anatomii, bo układ kostny jest na nich doskonale widoczny.

Potem roi się od dziewczyn, które mają doskonałą figurę, ale i tak chcą schudnąć. Nie mówię nawet o skrajnych przypadkach, kiedy odchudzanie przeradza się w anoreksję, jednakże obserwuję ciekawy problem społeczny.

Ludzie nie mają zielonego pojęcia o tym, jak się odchudzać. Albo katują się menu kozy, albo jedzą jeden posiłek dziennie, prawdopodobnie składający się z kotleta, ziemniaków i kapusty zasmażanej, albo kupują same produkty z napisem "fit". W ostateczności szukają w internecie i...

Znajdują.

Dietę Grapefruitową.

Jak jeść boczek trzy razy dziennie i schudnąć.

Niskokaloryczne potrawy azjatyckie.

I tym podobne bzdury.

Ludzie, mam wrażenie, że nie macie mózgów. Gdyby trochę pomyśleć, od razu przyszłoby wam do głowy, że na samych Grapefruitach organizm długo nie pociągnie, że w jedzeniu ważne jest urozmaicenie, że jeden posiłek dziennie sprawia, że wasz organizm zamiast pozbywać się tłuszczu, magazynuje go...

Absolutnie odradzam wszelkie diety koktajlowe, sokowe, tudzież wykluczające z menu jakiś składnik, na przykład dietę Dukana. Nie ma nic gorszego. Naprawdę, jest dużo łatwiejszy sposób, aby być najedzonym, zdrowym i szczupłym.

Może was zadziwię, ale clue sprawy tkwi w tym, żeby nie żreć dużo, a przy tym wybierać rzeczy dobre dla naszego organizmu. Przede wszystkim należy odstawić fast foody. McDonaldy, KFC, Szybkie Burgery czy inne tego typu wytwory są dobre od święta, a najlepiej to wcale ich nie jeść. Są napakowane chemią i tuczące. Oczywiście nic się nie stanie, jeśli raz na jakiś czas zjemy frytki, ale niech to będę nasze frytki a nie frytki "nie wiadomo z jakiego oleju nas smażono". Po drugie, można sobie urozmaicić posiłki i poszukać dobrych dań z innych kuchni świata. Nie bójmy się eksperymentować, bo nasz organizm potrzebuje odmiany i urozmaicania, a spora część ludzi jedzie całe życie na rosole i schabowym.

Po trzecie warzywa i owoce są bardzo ważne, więc nie można ich wyeliminować. Nie ma "nie lubię".

Po czwarte słodycze to wielka bolączka naszego narodu. Wiem, wiem, że są dobre i nie mówię aby z nich rezygnować, ale trzy batony dziennie, to lekka przesada...

Poza tym moją tajną bronią jest ograniczenie cukru. Ja przestałam słodzić i od razu coś schudłam. Na początku herbatka dziwnie smakuje, ale to tylko kwestia przyzwyczajenia. Teraz nie mogłabym wypić herbaty z cukrem, aż mnie trzęsie na sam widok. A efekty są, więc warto się trochę pomęczyć na początku, zwłaszcza, że cukier nie jest zbyt zdrowy.

Ostatnią kwestią jest to, że samym odżywianiem nic nie zdziałamy, jeśli ciągle siedzimy na kanapie przed telewizorem. Ruch też jest potrzebny, inaczej już niedługo na drzwiach pokoju bliscy będę mogli zawiesić tabliczkę z napisem "Uwaga, morświn". Trzeba ruszyć dupę i tyle. Jak powiedziała Eva w "Musimy porozmawiać o Kevinie": "Nie wierzę w ten cały metabolizm. Grubi ludzie ciągle coś jedzą". I ja się z nią zgadzam. Jak się będziecie obżerać i nie będziecie ćwiczyć, to będziecie grubi, proste.